BUZUL
O gölde buzlarla çevrilmiş, binlerce yıldır ölüydüm.
Uyandırdın.
Uyandım ve yanmış bir ormanın sisinde buldum uykumu.
Geceye yapıştı gövdem.
Bir buzulun derin ışığından tene akan beyazlık
hatırlattı ;
O gölde yürüdün sen.
Ten ve iz bırakarak.
Bejan MATUR
Uyandırdın.
Uyandım ve yanmış bir ormanın sisinde buldum uykumu.
Geceye yapıştı gövdem.
Bir buzulun derin ışığından tene akan beyazlık
hatırlattı ;
O gölde yürüdün sen.
Ten ve iz bırakarak.
Bejan MATUR
12:16
|
Etiketler:
Şiir - Helbest
|
This entry was posted on 12:16
and is filed under
Şiir - Helbest
.
You can follow any responses to this entry through
the RSS 2.0 feed.
You can leave a response,
or trackback from your own site.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)


0 yorum:
Yorum Gönder